ขอบคุณภาพจาก RT

4/10/2024

ปัจจุบัน ดอลลาร์สหรัฐยังครองสัดส่วนทุนสำรองระหว่างประเทศที่ธนาคารกลางทั่วโลกถือครองมากที่สุด แม้จะมีสัดส่วนค่อยๆ ลดลงก็ตาม โดยไตรมาสสองของปีนี้ ( 2024 )  ดอลลาร์สหรัฐครองสัดส่วนทุนสำรองทั่วโลกอยู่ที่ 58.2%  ส่วนยูโรตามมาเป็นอันดับสอง ด้วยสัดส่วนประมาณ 20% คงที่

แต่ที่น่าสนใจก็คือ  สกุลเงินท้องถิ่นอื่นๆ ที่ธนาคารกลางแต่ละประเทศหันมาถือครองคิดเป็นสัดส่วนมากขึ้นนับจากปี 2015  ถึงแม้จะตัดเงินหยวนออกไปแล้วก็ตาม   แสดงว่า ไม่ใช่แค่เงินหยวนที่กำลังแข่งกับดอลลาร์สหรัฐ  แต่สกุลเงินท้องถิ่นอื่นๆ ก็กำลังลงสนามด้วยเช่นกัน

ในหมวดสกุลเงินท้องถิ่นอื่นๆ ที่ว่านี้  ธนาคารกลางแต่ละประเทศหันมาถือครองมากขึ้นคิดเป็นสัดส่วน 4.2% ในช่วงไตรมาสสองของปีนี้ จาก 2.5% ในช่วงสิ้นปี 2019  เป็นการถือครองที่เพิ่มขึ้นอย่างมาก   แต่ในหมวดสกุลเงินท้องถิ่นอื่นๆ นี้ เดิมที เคยมีเงินหยวนรวมอยู่ด้วย  แต่พอถึงปี 2016 ไอเอ็มเอฟก็จัดแยกเงินหยวนออกมาต่างหาก  หลังไอเอ็มเอฟเพิ่มเงินหยวนเข้าไปในตระกร้าเงินที่หนุนโดย SDR สิทธิไถ่ถอนเงินพิเศษ หรือเงินสำรองระหว่างประเทศชนิดใหม่  แล้วนับจากนั้น เงินหยวนก็คุกคามสถานะความเป็นผู้นำของเงินดอลลาร์สหรัฐขึ้นมาทันที   ในขณะที่จีนผงาดเป็นประเทศที่มีขนาดเศรษฐกิจใหญ่เป็นอันดับสองของโลก  จึงไม่แปลกที่จีนจะมีทุนสำรองระหว่างประเทศมหาศาล

แต่เนื่องจากเงินหยวนถูกรัฐบาลจีนคุมทั้งอัตราแลกเปลี่ยนและการไหลเวียนเงินทุน  ธนาคารกลางแต่ละประเทศจึงยังไม่ต้องการสำรองเงินหยวนมากนัก   สัดส่วนเงินหยวนที่ธนาคารกลางทั่วโลกถือครองจึงยังมีน้อย และบทบาทในการเป็นสกุลเงินสากลของโลกก็น้อยลงด้วย  ธนาคารกลางทั่วโลกยังถือครองดอลลาร์ออสเตรเลียมากกว่าเงินหยวนเสียอีก

ข้อมูลจากไอเอ็มเอฟ ระบุสัดส่วนสกุลเงินอื่นๆ ยกเว้นดอลลาร์สหรัฐ และยูโร ที่ทั่วโลกถือครองในช่วงไตรมาสสองของปีนี้

1. เงินเยนญี่ปุ่น มีสัดส่วนการถือครองในทุนสำรองทั่วโลก 5.6% นำมาเป็นอันดับสามรองจากดอลลาร์สหรัฐและยูโร  แม้ว่าเงินเยนจะแลกกลับออกมาเป็นสกุลเงินหลักอื่นๆได้น้อยลงแล้วก็ตาม

2. เงินปอนด์อังกฤษ 4.9% อยู่ในอันดับสี่

3. สกุลเงินท้องถิ่นอื่นๆ  จับมัดรวมกัน คิดเป็นสัดส่วนทุนสำรองทั่วโลกอยู่ที่ 4.2%

4. ดอลลาร์แคนาดา 2.7%

5. ดอลลาร์ออสเตรเลีย 2.2%

6. เงินหยวนจีน 2.1%

7. ฟรังก์สวิส 0.2%

ส่วนทองคำแท่งไม่ได้อยู่ในทุนสำรองระหว่างประเทศในข้อมูลนี้ด้วย   แต่ถือเป็นสินทรัพย์สำรองของธนาคารกลาง  แต่ก็สามารถใช้แทนที่ทุนสำรองระหว่างประเทศได้ ในการจัดทำงบดุลของธนาคารกลาง

ในช่วง 50 ปีที่ผ่านมา ธนาคารกลางแต่ละประเทศค่อยๆ ทยอยขายทองคำที่ตุนไว้ทิ้ง  จนมาในข่วงสิบปีมานี้ ที่พวกเขาหันกลับมาตุนทองกันใหม่  จนตัวเลขทองคำที่อยู่ในมือธนาคารกลางทั่วโลกมีมากถึง 1,160 ล้านออนซ์   เท่าๆ กับเมื่อครั้งที่ธนาคารกลางทั่วโลกตุนทองเอาไว้ในช่วงทศวรรษที่ 1970 จากข้อมูลของไอเอ็มเอฟ  และจนถึงตอนนี้ ปริมาณทองคำที่ธนาคารกลางทั่วโลกมีอยู่ในมือคิดเป็นมูลค่า 3.1 ล้านล้านดอลลาร์ หรือประมาณ 99 ล้านล้านบาท จากทุนสำรองระหว่างประเทศที่ถือครองอยู่ทั้งหมดคือ 12.35 ล้านล้านดอลลาร์ หรือประมาณ 395 ล้านล้านบาท

By IMCT News

อ้างอิงจาก https://wolfstreet.com/2024/09/28/status-of-the-us-dollar-as-global-reserve-currency-share-drops-to-lowest-since-1995-as-central-banks-diversify-to-nontraditional-currencies-and-gold/